De onzichtbare strijd in de bodem
Onder onze voeten vindt een heuse strijd plaats – een strijd op leven en dood. We zien deze strijd niet, maar het is belangrijk om er oog voor te hebben. De winnaars en verliezers bepalen in grote mate hoe gezond en weerbaar onze bodem is.
Het bodemleven is divers en complex. Dominante schimmels en bacteriën maken er de dienst uit en bepalen of bodemziekten de kans krijgen of juist worden onderdrukt. Het mooie van de natuur is dat de oplossing voor bodemproblemen vaak ook ín de natuur te vinden is. Mooie voorbeelden zijn gewassen met genetische resistentie tegen aaltjes, zoals multiresistente bladrammenas tegen Meloidogyne chitwoodi en Tagetes patula tegen Pratylenchus penetrans.
Wat minder bekend, maar minstens zo interessant, zijn de natuurlijke vijanden van schadelijke bodemziekten. Uit eerdere studies blijkt dat bepaalde Pseudomonas-bacteriën onder andere Rhizoctonia solani in aardappelen kunnen onderdrukken. Vooral bladrammenas stimuleert de groei van deze nuttige bacteriën. Naast schadelijke schimmels en bacteriën hebben ook aaltjes hun natuurlijke vijanden – en die blijken in ruime mate in onze bodem aanwezig te zijn.
In nieuw PPS-onderzoek wordt dieper gekeken naar hoe we met gerichte inzet van groenbemesters Rhizoctonia solani (AG-3) kunnen terugdringen. De hoop is dat we, door de juiste keuzes in groenbemesters te maken, de bodemweerbaarheid flink kunnen versterken.
Een ander onderzoek, waarbij Vandinter Semo ook betrokken is, richt zich op de bestrijding van ritnaalden in aardappelen en uien. Dit gebeurt via de selectie van specifieke groenbemesters die stoffen uitscheiden die ritnaalden mogelijk onderdrukken. Een veelbelovende aanpak die om verder onderzoek vraagt, maar nu al in sommige gevallen perspectief biedt voor de praktijk.
De bodem zit vol leven dat we met het blote oog niet zien, maar dat een cruciale rol speelt in de weerbaarheid van onze gewassen. Door slim gebruik te maken van groenbemesters en natuurlijke vijanden kunnen we ziekten en plagen duurzaam beheersen. Het vraagt om kennis, onderzoek en samenwerking in de keten. Maar de eerste resultaten stemmen hoopvol. Zo bouwen we samen aan een sterke, veerkrachtige bodem voor de toekomst.